Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Χριστούγεννα και πάλι Χριστούγεννα!!



Χριστουγεννιάτικα δέντρα, λαμπάκια, αγιοβασίλιδες να μοιράζουν δώρα, καλικάντζαροι να κλέβουν γλυκά και  κάθε είδους στολίδια αποδεικνύουν αναμφίβολα ότι τα Χριστούγεννα ήρθαν ΚΑΙ φέτος! Όμως βρε παιδιά… αυτή η μυρωδιά του μελομακάρονου είναι άλλο πράγμα!!! Φρεσκοψημένο γλύκισμα βουτηγμένο σε μέλι και από πάνω τριμμένο καρυδάκι..μμμμ μοσχοβολά όλο το σπίτι!!
Με τη μυρωδιά να μου σπάει τη μύτη, σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και γύρισα και φέτος το χρόνο πίσω στα παιδικά μου χρόνια… Ήταν το καλύτερό μου! Η μέρα που φτιάχναμε τα μελομακάρονα μου επιβεβαίωνε ότι ήταν Χριστούγεννα.
Στην κουζίνα, από όπου ερχόταν η μουσική από τα καθιερωμένα τραγουδάκια που ακούγαμε κάθε χρόνο, επικρατούσε ένας χαμός από μαγειρικά σκεύη, υλικά, χαρτάκια με συνταγές και η μαμά σε ρόλο ζαχαροπλάστη (ή ζαχαροπλάστισσας αν προτιμάτε) να με παρακινεί να τη βοηθήσω. Ήταν το ακόμα καλύτερό μου! Ωραία..ξεκινάμε..φοράω την ποδιά μου (γιατί είχα και δική μου ποδιά), το σκούφο μου (ναι και σκούφο είχα) και αναλάμβανα ρόλο βοηθού αρχισέφ. Πολύ μου άρεσε που η μαμά μου ήθελε να τη βοηθάω στην κουζίνα, πάντα με φώναζε να βλέπω πώς έφτιαχνε τα γλυκά και τα φαγητά.
-          Έλα εδώ να μαθαίνεις, συνήθιζε να λέει.
Εν προκειμένω λοιπόν, αναλάμβανα αρχικά να πλάθω τα μελομακάρονα, άλλοτε καθισμένη πάνω στο τραπέζι με τα αλεύρια να είναι παντού πάνω μου και αργότερα που μεγάλωσα κατέβηκα από το τραπέζι, φυσικά όμως πάντα βρισκόμουν γύρω από την κουζίνα!! Μετά το μέλωμα… τα μελομακάρονα έπρεπε να «κάνουν μπάνιο» στο ζεστό μέλι, να μαλακώσουν και τέλος να τα πασπαλίσουμε μα καρύδι.
Τα βάζαμε ευλαβικά στην πιατέλα, προσέχοντας να δείχνουν όμορφα και περιποιημένα (- όχι τσαπατσουλιές Νατάσα, έλεγε η μαμά) και ύστερα η πιατέλα στην τραπεζαρία. Το χαιρόμουν πραγματικά, πίστευα ότι ήταν τα πιο νόστιμα του κόσμου, που μεταξύ μας …ΉΤΑΝ!!
Κι όταν ερχόταν η στιγμή να τα σερβίρω..αυτό κι αν ήταν το καλυτερότερό μου! Με ύφος πρώτης ελληνίδας junior master chef τα σέρβιρα λέγοντας περήφανα «εγώ τα έκανα».
Νοσταλγώ αυτές τις στιγμές και δεν σας κρύβω πως μου κακοφάνηκε σήμερα που δε μπορούσα ν κάτσω πάνω στο τραπέζι για να βοηθήσω στα μελομακάρονα. Παρ’ όλ’ αυτά και πάλι ήταν τέλεια που έβλεπα τη μαμά μου να μας φτιάχνει και φέτος τα μελένια γλυκάκια με πολλή αγάπη!
Καλά Χριστούγεννα και πολλά νόστιμα μελομακάρονα σας εύχομαι!
Ν.Π

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου